கிருஷ்ணா கிருஷ்ணா

"அன்பே விஷ்ணு " என்று நாத்திகம் பேசி திரிந்தாலும் "கிருஷ்ணன்" என்னும் பாத்திரம் என்னை கவர்ந்த ஒன்று. இந்திரா பார்த்தசாரதியின் அருமையான நடையில் எழுதப்பட்ட கிருஷ்ணனைப் பற்றிய இந்த நவீன நாவல் உண்மையிலேயே வித்தியாசமான வாசிப்பு அனுபவத்தை தந்தது. அதற்கு முக்கிய காரணம் ஆசிரியர் பயன்படுத்தியுள்ள சொற்கள் மற்றும் நடை. நிகழ்கால சம்பவங்களை உதாரணம் காட்டி அவர் பாரத கதையைச் சொல்வதுகூட மிக அழகாக அமைந்துள்ளது.

நாவலில் என் மனம் கவர்ந்த பகுதி, கிருஷ்ணன் நீண்ட நாட்கள் கழித்து ராதையை காண பிருந்தாவனம் சென்று மனதில் உள்ள சிறுமியின் உருவம் குலையாமலிருக்க பார்க்காமலேயே திரும்பி வருவது, கண்ணீர் வர வைத்தது.

அரசியல்வாதியாய் ஆனபின் கிருஷ்ணன் வாசிக்கும் குழலில் இசை வராமலிருப்பது கண்டு தன்னுடன் ராதையுமிருந்தால் இசை மீண்டு வருமென கூறும்போது எத்தனை பெண்கள் அவனை மோகித்தாலும் எட்டு பெண்டிரை அவன் மணம் புரிந்தாலும் ராதையிடத்தே அவன் ஆத்மா அன்பால் கட்டுண்டு கிடப்பது விளங்கும்.ஏழு வயது பெரியவள் ஆனாலும் ராதையிடத்து அவன் கொண்டிருந்த கள்ளம்கபடமற்ற அன்பே அந்த பாத்திரத்தின் பால் ஈர்ப்பு கொள்ள வைத்தது.

மற்றபடி கிருஷ்ணனின் போர் தந்திரங்கள் தேர்ந்த அரசியல்வாதிகள் கற்றுக் கொள்ள வேண்டிய பாலபாடங்களாக இ.பா விவரித்துள்ளார். நிறுவன வல்லுநர்களும் அறிந்து கொள்ள வேண்டியவை என நினைவூட்டுகிறார்.

திரும்ப திரும்ப நாரதர் பாத்திரம், "கிருஷ்ணன் ஜரா என்ற வேடனிடம் அவன் கதையை கூறினான், நான் ஜரா என்னிடம் கூறியதை உங்களிடம் கூறுகிறேன் " என்று கூறுவது அலுப்பு தருவதாய் இருந்தது. நாரதர் அடிக்கடி "புரிகிறதா?" என்று கேட்பது கூட வாசக/கியின் கிரகித்துக் கொள்ளும் அறிவை நம்பாததுப் போன்ற கருத்தையே வலியுறுத்துகிறது. தவிர்க்க பட்டிருக்கலாம்.

நான் கிருஷ்ணனை இன்னும் அதிகம் விரும்பும் படி வைத்ததே இ.பா வின் வெற்றியாக கூறுவேன்.